Nguculna
sawahe
Wektu wis rada awan, jam wis nang angka sanga punjul
sepuluh menit. Wedang lan lawuh medang kang dadi sandingan uga wis arep entek.
Keprungu suwara motor mandeg ing ngarep umahe Pak Karjo.
Jebul Pegawe sing lagi dienteni kawit mau.
“Asalamu’alaikum.” Pegawe mau karo dodog-dodog lawang
umahe Pak Karjo.
Bu Karjo banjur maring ngarep lan nemuni tamu sing
nembe bae teka.
“Napa leres niki dalemipun Pak Karjo?” Pitakone tamu
mau.
“Nggih leres pak. Wonten napa nggih?” jawabe Bu
Ngadiyem
“Kula saking kantor notaris bade kepanggih kalian Pak
Karjo.”
“Oh, nggih mangga mangga mlebet kemawon.”
Pegawe sing cacahe loro mau mlebu lan nemuni Pak Karjo
lan Pak RT. Bu Ngadiyem banjur mlenu, dheweke arep ganti klambi, mbok menawa
tamu mau pegawe pembuat akta tanah sing lagi dienteni kawit mau.
“Asalamualaikum.” Pegawe sing cacahe loro mau aweh
salam lan nyalami Pak Karjo lan Pak RT.
“Owalah Pak Saji lan Pak Tarno. Mboten kesasar pak
mrikine?” Takone Pak RT maring pegawe mau.
Pancen sedurunge Pak RT wis kenal pegawe-pegawe mau.
Critane Pak RT kanca kuliah bojone mbiyen.
“Boten kesasar, wau teng prapatan taken kalih tukang
ojek.” Jawabe Pak Saji.
“Kepripun Pak RT menawi langsung kemawon nuju sawah
ingkang bade dipun ukur. Dados manke boten kesiangan anggenipun ngukur.”
Sambunge Pak Tarno
“Oh nggih menawi kados mekaten, langsung kemawon.
Pripun Pak Karjo?” Takone Pak RT marang Pak Karjo.
“Oh nggih pak, sekedap kula gantos rumiyin.” Jawabe
Pak Karjo.
Pak Karjo banjur mlebu kamar. Dheweke karo ngundang Bu
Ngadiyem, kon cepet-cepet anggone dandan, amarga wis dienteni,
“Bu, cepetan bu, kae wis dienteni.” Suarane Pak Karjo
sekang jaba umah.
“Ya pak, kie wis rampung.” Jawabe Bu Ngadiyem.
“Kae bu metu disit, kancani Pak RT. Bapak tek ganti
klambi disit.”
“Iya pak, aja kesuwen ya pak.”
Bu Ngadiyem langsung metu kamar. Nemuni Pak RT lan
pegawe mau. Ora ganti suwe Pak Karjo metu kamar.
“Kepripun niki pak, bade pangkat sseniki kemawon
napa?” Takone Pak Karjo.
“Nggih mangga Pak Karjo, Bu Ngadiyem langsung kemawon
supados boten kesiangan.” Jawabe Pak RT.
Jam sepuluh pas Pak Karjo, Bu Ngadiyem, Pak RT, lan
pegawe pembuat akta tanah mau mangkat nuju ing sawah. Jarak antara umahe Pak
Karjo maring sawah pancen rada adoh. Sekitar setengah jaman.
Sakwise tekan nang sawah namjur pegawe mau nglakukna
ukur-ukuran, lan nentukna maning watese. Bareng ngukure wis rampung banjur
pegawe mau ngewehna surat balik nama kanggo ditandatangani Pak Karjo. Pak Karjo
uga ngewehna kwitansi supaya ditandatangani pihak pegawe pembuat akta tanah
mau.
Urus ukur-ukuran mau wis rampung, Pegawene banjur
pamit, Pak Rt uga melu pamit. Pak RT banjur nuju ing kantor notaris kanggo
jikot sertifikate, amarga dina iku langsung dadi.
Wektu wis ndungkap awan, nalika semana jam sewelas.
Pak Karjo lan bojone mutusake lunga maring bank, arep nglunasi utang lan jikot
sertifikat umahe. Ora krasa dheweke wis kelangan sawah. Tapi demi masa depan
anake lan demi ngurangi beban keluargane, Pak Karjo lan Bu Ngadiyem rela lan ikhlas
nglakukna segalane.
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Posting Komentar