Babat Pekalongan

Ing jaman mbiyen ning desa Kesesi ono wong sing namane Ki Angeng Cempalung, Ki Ageng Cempalung iku kuwi petapa sing sakti mandra guna. Ki Ageng Cempalung ya diarani pahlawan ning daerah kuwi, dewewke duweni anak lanang sing arane Raden Joko Bahu utawa biasa diundang Bahureksa.
Kawit cilik Bahureksa uwis katon cerdas banget soale bapakkane uwong sing sakti banget, mula Bahureksa diajari lan digembleng terus karo bapakke supaya tetep ileng karo Gusti Allah Ta’ala lan ajarane kuwi bisa ditularakake marang uwong-uwong liya sing kurang ngibadahe. Bahureksa seneng banget bisa bagi ilmu sing diajarake karo bapakke amarga saben ilmu sing duweni iku kudu diajarake karo uwong sing durung ngerti opo maneh kuwi mesti oleh ganjaran ning akhirat. Ki Ageng Cempalung kepingin mbesok nek uwis gedhe anakke dadi uwong sapik budi luhure lan duweni sifat tanggung jawab marang tugas sing diwenehi sapa bae, soale Ki Ageng Cempalung yakin mbesok anakke bakal dadi pemimpin sing kuat, ampuh lan seneng tulung sedulur-sedulur ing dunya iki.
Kawit cilik Raden Bahureksa dituntut lan diajari kon dadi uwong sing apik lan bener mula Ki Ageng Cempalung ora tau kesel ngari Reden Bahureksa ben dadi uwong sing tetep ning dalane Gusti Allah. Kawit cilik diajari ngibadah marang Gustine, ora kena sing arane ninggal sholat limangwektu, Raden Bahureksa ya diajari ngaji supaya pinter kadek teori santi seluk beluke Islam mula kuwi Raden Bahu donge gedhe mesti dadi uwong sing apik lan bener.
Donge Reden Bahureksa uwis gede Ki Ageng Cempalung ngakon ngabdi karo kerajaan Mataram lan Ki Ageng Cempalung ngomong kaya ngene :
“ojo urip mung ning ndeso otok soale ilmumu nek ning kene ora bakal bisa tambah yen Raden Bahureksa  ngabdi karo Mataram mesti akeh ilmu sing bisa tambah akeh”.
Ning kono Raden Bahureksa bakal oleh ilmu sing durung pernah diajarake karo bapakkane. Ki Ageng cempalung pesen karo Raden Bahureksa nek uwis sukses ora kena sombong, atos, egois, kemaki opo maneh gemedhe soale sifat kuwi sing baka dadekake wong Pemimpin rusak sekabehane nek pemimpin uwis duweni sifat koyo kuwi mesti ora bakal kelingan karo sing gawe urip. Raden Bahureksa tetep kelingan karo pesene bapakke apa maneh karo apa sing dikarepake karo Ki Ageng Cempalung kuwi bakal dilakoni bejane akeh rintangan sing bakal ngalangi jalane tugas mau kuwi. Raden Babureksa ngomong karo bapakane kaya ngene :
“nggih bapa aku bakal jalanake nganti rampung kaya apa sing dikarepake karo bapa kanggo ngabdi menyang kerajaan Mataram”
Lebar kuwi Reden Bahureksa pamitan lunga ning Mataram karo Ki Ageng Cempalung, delokke bapakane Raden Bahureksa kuwatir yen bapakane lara ora ana sing ngusursi soale bapakane uwis tuwa, sering lara-laranan. Sak durunge mangkat Raden Bahureksa donga jaluk karo Gusti Allah muga perjalananne lancar lan bisa sukses ngalakoni tugas sing diwenehi marang bapakane. Samben langkahe Raden Bahureksa wiritan lan dzikir marang Gusti Allah ben apik sekabehane kadek jero atine krendek yen deweke bakal terus iling lan ngibadah seumur uripe marang Gusti Allah.
RadenBahureksa pas ningatin eterus-terusan mikir yen deweke ora bisa ngerampungake apa sing dikarepake karo bapakane, nanging deweke terus-terus wiridan lan donga marang Gusti Allah ben tugase mau rampung kantiapik. Nek samben Raden Bahureksa kilingan karo bapakane deweke mesti yakin yen deweke mesti bakal bisa dadi uwong sing dikarepake karo bapakane mau. Saking sayange karo Ki Ageng Cempalung apa bae sing dikarepake mesti dilakoni karo Raden Bahureksa amarga Ki Ageng Cempalung kuwi siji-sijine wong tua sing diduweni karo Raden Bahureksa.
Pas tekan Mataram jebule ijek ono acara pasewakan, patih karo mentri-mentrine kabeh lagi ngadep Sultan Agung soale ijek bahas nerusake bendungan kali Sambong sing uwis suwi ora dadi-dadi. Letakke kali Sambong kuwi ning daerah Batang kotane, soale uwis akeh ngentekke biaya kanggo bangun sak liyane kuwi ya akeh korban sing mati. Krungu kabar kuwi Raden Bahureksa langsung ngadep Sultan Agung.
Terus Raden Bahureksa ngmong karo Sultan Agung yen dewekke kuwi anakke Ki Ageng Cemalung lan dikongkon karo bapakke ngabdi karo Mataram. Sultan Ageng nerima apik tekane Raden Bahureksa amarga Ki Agung Cempalung kuwi kancene. Nanging Sultan Agung ngenehi syarat karo Raden Bahureksa, syarate kuwi kon nerusake gawe bendungan kali Sambong mau. Raden Bahureksa seneng bisa diwenehi kesempatan lan dipercaya kanggo nerusake bangun kali Sambong karo Sultan Agung. Lebar kuwi Raden Bahureksa karo pasukane mangkat ming kali Sambong kanggo nerusake kali sing durung dadi mau, pasukan sing digawa ya seanane.
Sakwise tekan kali Sambong mara-mara banjir bandhang gedhe banget padahal ora ana udan, angin, opo gluduk. Weruh kedadian kuwi Raden bahureksa langsung dongan jaluk marang Gusti Allah lan tapa ben tugas iki kelar kanti apik. Pas ijek tapa Reden Bahureksa digoho karo ulo raksasa sing gedhe banget, Raden bahureksa diserang karo ulo gedhe mau, Raden Bahu langsung minggir ben ulo mau ora ngoyok deweke naning ulo gedhe mau tetep ngoyok lan nyerang Reden bahureksa.
Pas wektu kuwi mara-mara metu akeh banget lan langsung nyerang pasukane sing digawa Raden Bahureksa dadi perang sengit lan medeni amarga padapada sekti ne. Akhire ulo gede mau bisa dikalahake karo Reden Bahureksa, Raja Ulo jaluk diapuni karo Raden Bahureksa lan jaluk deweke aja dipateni. Raden Bahureksa ngomong ora bakal dipateni naning ulo mau dijanjeni karo Raden Bahureksa dikon ngerewangi gawe bendungan Kali sambong tapi dike’i wektu sing sedela kanggo ngerampungake gawe kali mau. Ulo gedhe mau akhire gelem manut karo yarat sing diwehi karo Raden Bahureksa.Ulo gedhe mau janji karo Raden Bahureksa yen deweke bakal ngabdi lan ngerewangi gawe bendungan kali Sambong nganggo wekstu sing sedelok.
Lebar kuwi Raden Bahureksa karo prajurite pamitan karo ulo raksasa lan prajurite pamit bali ming Mataram kanggo laporan karo baginda Sultan Agung. Krungu kabar kuwi baginda Raja seneng banget lan ngerasa legar amarga bendungan sing uwis suwi dibangun mau akhire uwis dirampungake karo raden bahureksa ning wektu sing singkat.
Tugas gawe kali Sambong mau uwis rampung sempurna lan hasile apik banget, nangis tugase Raden Bahureksa ora tekan kuwi otok ijek akeh tugas-tugas liyane sing perlu dirampungake karo Raden bahureksa. Ning kunu Raden Bahureksa dijuluki karo warga lan uwong-uwong sing ana ning kerajaan pahlawan, mula kuwi baginda Raja percaya yen tugas-tugas sing diwenehi bakalan rampung kanthi apik. Baginda Raja ngenehi tugas maning sing kudu dilakoni karo Raden Bahureksa tugas mau luwi abot ketimbang tugas sing wingi.
Tugas sing diwenehi baginda Raja yaiku juguk putri sing ana ning desa Kali Salak, daerah iki isih ning kawasan batang. Putri mau jenenge Rantamsari, putri kuwi bakal didadekake bojone Sultan Agung. Akhire Raden bahureksa manut karo tugas sing diwenehi karo baginda Raja mau, Raden Bahureksa marani putri mau ning desa Kalo Salak.
Atine Raden Bahureksa ora kepenak kawit sekan Mataram, deweke wedi yen tugas iki ora rampung kanthi apik. Nanging deweke percaya yen tugas iki bakal rampung meski asline ora patiyo apik sing penting tugas iki rampung lan baginda Raja Sultan Agung bisa seneng amarga Raden Bahureksa bisa ngerampungake tugas-tugas sing diwenehi.
Pas tekan desa Kali Salak Raden Bahureksa durung ngerti letak omahe nang ngendi, akhire Raden Bahureksa takon karo salah sijine warga sing nang kono. Mangkliye warga mau nguduhake lan sisan diterake ning omahe Rantamsari. Rantamsari kuwi bocah wadon kadi keluarga sing sederhana, ning desane deweke dijuluki kembang desa amarga pancen sedesa kuwi paling ayu dewe. Pas tekan ning Omahe Rantamsari, deweke wegah yen dikon dadi bojone Sultan Agung amarga Rantamsari ora seneng karo baginda Raja. Rantamsari ngomong yen deweke geleme dikon bojo karo Raden Bahureksa udu karo baginda Raja.
Raden Bahureksa atine terenyuh weruh tatapane Rantamsari sing suci lan tulus tresna karo deweke, tatapane mau landep nyenggol atine Raden Bahureksa. Rasa ning jero atine Raden Bahureksa banget ora karuane yen weruh tatapane Rantamsari, tapi Raden Bahureksa ngerasa dosa banget yen rasa iki tetep dijalanake. Saking ora kuasane Reden Bahureksa ya ngerasakake pada-pada tresna karo Rantamsari, nanging deweke sadar yen iki tugas sing kudu dilakokake menyang deweke kanggo pengabdiane karo baginda Raja mataram lan iling nek Rantamsari bakal didadekake bojone baginda Raja Sultan Agung.
Rantamsari tetep ora gelem yen didadekake bojone baginda Raja, Rantamsari ngomong karo Raden Bahureksa yen ning desa Sebrang ana putri sing banget ayune ngeluwihi deweke. Letak desa mau yaiku ning desa Kali Beluk. Putri sing ayune moblong-moblong mau jenenge Endang Wuranti anake ibu sing dodolan srabi, deweke yakin yen Endang Wuranti mesti bakal gelem yen didadekake bojone baginda Raja Sultan Agung. Akhire Raden Bahureksa manut karo omongane Rantamsari mau, deweke mangkat ming desa Kali Beluk kanggo mabak putri Endang Wuranti sing jare ayu banget ngungkuli ayune Rantamsari.
Lebar kuwi Raden Bahureksa langsung mangkat ming desa Kali Beluk kanggo nemoni sing jenenge Endang Wurati, pas tekan desa kuwi Raden Bahureksa ngluru omahe ora kacek suwi omahe Endang Wurati mau ketemu. Donge ketemu Raden Bahureksa ngomong karo Endang Wurati alus-alusan ben deweke gelem dijak ming Mataram kanggo didadekake bojone baginda Raja Sultan Agung.
Raden Bahureksa terus bujuk Endang Wurati supaya gelem kawin karo baginda Raka, amarga Raden Bahureksa pinter bujuk lan nganggo bahasa sing alus mangkliye Endang Wurati gelem dijang ming Mataram kanggo didadekake bojo karo baginda Raja. Nek uwis Endang Wurati pamitan karo ibune jaluk dongo restu marang ibune mau, ibune setengahe ora setuju yen anakke arep didadekake bojone baginda Raja. Tapi suwi-suwi ibune ngijinake amarga sing dikarepake ibune mau ben anakke urip seneng tan serba keturutan, amarga kawit cilik uripe serba pas-pasnan malahan kadang kekurangan mula kuwi ibune mau ngijinake ben apa sing dipingini anakke mau keterutan.
Raden Bahureksa akhire bisa gawa Endang Wurati ming Mataram, pas tekan Mataram Radeb bahureksa langsung ngadep karo baginda Raja Sultan Agung ngomong yen deweke uwis bisa gawa putri sing ayu kadek desa Kali Salak mau. Pas weruh baginda Raja kaget lan setengahe jengkel nanging disempen ning jero ati otok ora diomongke karo sapa-sapa. Baginda Raja reti yen Raden Bahureksa ngapusi amarga sing didelok kuwi wajahe putri kuwi beda karo sing dikarepake marang baginda Raja.
Deweke mung mikir sing penting tugas iki rampung, sing digawa kuwi sing asli udu Rantamsari namung ning jero atine Raden Bahureksa sing penting baginda Raja ora ngerti. Nanging baginda raja curiga lan etok-etok ora ngerti, nek uwis baginda Raja takon karo putri mau tapi ora bisa mangsuli apa sing ditakonake karo baginda Raja. Jane baginda Raja jengkel banget lan arep ngamuk amarga uwis diapusi karo Raden Bahureksa lan rasane kuwi gela banget amarga putri sing dikarepake dudu kuwi nanging deweke bakal isin karo uwong-uwong se sisi Keraton, mangkliye deweke duwe rencana kanggo balas dendang karo Raden Bahureksa nganggo cara sing licik lan alus ben Raden Bahureksa ora curiga karo rencana sing digawe karo Baginda Raja.
Reden Bahureksa mangkliye diwenehi tugas maning karo baginda Raja Sultan Agung kanggo bukak Wana Gambiran, amarga deweke uwis duwe rencana arep balas dendam karo Raden Bahureksa nganggo cara sing alus. Baginda Raja ngomong karo raden Bahureksa ben deweke bisa buka Wana Gambiran mau yen bisa suskes ana opah sing bakal diterima karo Raden Bahureksa. Tujuane tugas kuwi yaiku ben Raden Rahureksa mati dadi santapane kewan-kewan liar sing gede kaya raksasa.
Baginda Raja Sultan Agung  kuwi pancen sifate licik nanging Raden bahureksa ora reti kelicikane baginda Raja mau. Deweeke tetep bae percaya lan ngormati baginda Raja amarga deweke kuwi mung rakyat biasa. Deweke ya kilingan yen baginda Raja kuwi kenal karo bapakane lan deweke ya uwis diamanati karo bapakane, mula kuwi deweke kudu terus kilingan karo kekarepane bapakane kuwi mau lan janji ora bakal klalen karo apa sing diomongke karo bapakane mau sing penting kuwi tugas iki bisa dilakoni kanti apik.
Wana Gambiran yaiki alas isine wit-witan sing runggute nemen tur akeh singit akeh setane, siluman soale gon iki terkenal paling diwedeni karo uwong-uwong dadi ning jero lasa iki ora ono manungso sing nunggoni. Raden Baureksa ora merduli karo awake dewe pak kuwi ana bahaya, anan udan bledek pa kana apabae tetep deweke ora perdeli sama sekali amarga sing dipikirke deweke ya tugas sing diwenenhi karo baginda Raja Sultan Agung rampung kanti apik.
Pas mbengi sak durunge Raden Bahureksa sak uwise para prajurit sing disiapake sing arep dijak kanggo ngerewang Raden Bahureksa mangkat jalanake tugas sing dewenehi karo baginda Raja, Raden Bahureksa kepikiran banget kepiye carane buka Wana Gambiran mau? Deweke wedi yen tugase mau gagal, tapi Raden Bahureksa tetep usaha ben bisa buka Wana Gembiran mau kanti hasil sing apik kaya apa sing dikarepake baginda Raja. pas lagi kepikiran kaya kuwi mara-mara bapake utawa Ki Ageng Cempalung teka marani Raden Bakureksa. Ki AgengCempalungngomongkaroRadenBahureksa kaya ngene :
“anakku ngandela yen kowe bakal bisa bukak Wana Gambiran mau, dongo marang Gusti jaluk pitulung ben tugas sing mok lakoni kuwi bisa rampung apik”
Ki Ageng Cempalung ngomong karo Raden Bahureksa yen tugas kanggo bukak Wana Gembiran kuwi tugas sing mulia, pancen tugas kuwi ora gampang nanging Raden bahureksa kudu tetenanan yen garap tugas sing diwenehi karo baginda Raja Sultan Agung. mula kuwi Raden Bahureksa kudu ngelakonine kanti ikhlas lan tetenanan ben hasil sing bakal diolehke kuwi apik lan sempurna. Tugas mau kuwi bisa di wenehke karo Raden Bahureksa amarga baginda Raja Sultan Agung kuwi percaya yen deweke kuwi percaya karo kabeh sing ana ning Mataram mau. Tugas mau kudu bener-bener rampung kanti apik amarga yen tugas mau rampunge ora apik Ki Ageng cempalung bakalan isin karo baginda Raja Sultan Agung lan uwong-uwong seisin Maratam.
Ki Ageng Cempalung ya ngongkon yen Raden Bahureksa kon ngelakoni tapa  ning ngisor uwit gorda ben apa sing arep dilakokake bakalan lancar kanti mulus. Lebar dipeseni karo Ki Ageng Cempalung deweke manut amarga dongane kadek bapakane kuwi mesti bakalan ana hikmah lan hal sing bisa didadekake pangalaman kanggo deweke.
Pas kuwi deweke gawe kapal gede utawa armada kapal gede mau dinggo nyerang pasukan VOC sing maune ana ning Batavia. Perang mau rusuh banget lan pasukan kadek Raden Bahureksa akeh sing gugur amarga kalah deweke mutuske kanggo ngelakoni tapa maning. Ora kacek suwe Raden Bahureksa mangkat kanggo ngelakoni tapa ning ngisor uwit gardu, tapane mau dirani tapa ngalong. Tapa ngalong yaiku tapane sing dilakoni ning nduwur uwi-uwitan sikile ning duwur lan sirahe ning ngisor kaya ibarate kewan kalong utawa sing diarani lawa.
Wana Gambiran nganti saiki izek bae singit, walaupun Raden bahureksa uwis bisa ngalahake kewan-kewan buas mau tapi daerah kuwi tetep bae ora bisa ilang kadek daerah kuwi amarga kono uwis panggonane. Buayaputih sing nang kono ya pada bae ora bisa ilang amarga kali Gambiran mau uwis panggonane kawit mbiyen jaman perang Belanda. Kali Gambiran maune yen kaline sat utawa garing kadek kaline kuwi katok kuburan-kuburan uwong jaman mbiyen sing dadekake kali kuwi dadi singit akeh bangsa jim, siluman karo kewan buas sing mangsa lan ganggu menungsa.
Ora ana uwong utawa sapa bae sing bisa ganggu Raden Bahureksa sing lagi tapa kecuali Tan Kwie Jan yaiku uwong kadek kaerajaan mataram sing diutus marang baginda Raja Sultan Agung. Tan Kwie Jan kuwi diutus karo baginda Raja Sultan Agung kanggo nyampekake amanat karo Raden Bahureksa sing lagi ngerampungake tugas kanggo nyerang VOC lan babat daerah ning Gambiran.
Daerah iki isinge mung uwit-uwitan sing runggut karo kewan-kewan sangar sing mangane daging manungsa, ning daerah iki ora ana manungsa sing urip babar blas amarga daerah iki terkenal singit banget yen ana manungsa sing teka mingkono manungsa kuwi mesti ora bakal bisa mulih maneh amarga dipangan karo kewan buas sing ana nang kono mau kuwi.
Sing asli Raden Bahureksa uwis kuwalahan garap tugas sing diwenehi karo baginda Raja Sultan Agung nanging deweke kudu tetep jalanake amarga deweke uwis janji marang bapakane kanggo ngabdi karo kerajaan Mataram. Kaya ngapa angele tugas sing diwenehi baginda Raja Sultan Agung deweke kudu bisa ngatasi apa maneh tugas iki tugas sing mulia lan bisa gawa para warga seneng lan bangga. Raden Bahureksa uwis dijulukin karo warga sekitar kuwi pahlawan ning daerah sekitar Mataram nanging deweke selalu iling karo apa sing diomongke karo bapakane marang deweke.
Walaupun deweke uwis bisa dadi apa sing dikarepake karo bapakane deweke ora gelem sing namane gemede sombong apa maneh atos, amarga sifat kuwi bakalan ngerusak pikiran lan tindak lampahe Raden Bahureksa. Deweke kepingin yen daerah sekitar Mataram kuwi bisa tenterem lan wargane bisa urip kepenak ora kaya saiki sing terus dijajah karo kompeni sing jajah ning daerah Batavia karo sak dawane laut sisih lor.
Pas lagi tapa maneh Raden Bahureksa digodha karo Siti Khodijah utowo sing biasa diarani  Dewi Lanjar karo para prajurite, Dewi Lanjar iku ratu kang ayu sing jaga kawasan laut lor. Dewi Lanjar kuwi sing asli putri sing ayune moblong-moblong mau kuwi anake Sang Adipati, deweke arep dojodohake karo uwong lanang pilihane ramane nanging ora gelem terus mlayu ming laut elor njegor nek uwis dadi kuwi sing arane Dewi Lanjar.
Dewi lanjar iku asline sifate apik nanging anggepana para warga yen Dewi Lanjar kuwi seneng ngenehi pesugihan karo uwong sing jaluk rejeki maring deweke. Nanging pemikirane uwong mau salah sing asli Dewi Lanjar kuwi ya menungsa biasa kaya dewe nanging omongan-omongane wpara warga mau sing dadekake nama Dewi Lanjar kuwi elek.
Dewi lanjar sing wujude ulo mau ngalor ngidul ngetan ngulon ngiteri Raden Bahureksa. Deweke mau tetep goda Raden Bahureksa nanging Raden Bahureksa tahan goda kadek Dewi Lanjar mau. RadenBahureksa tapa ne kaya kalong pas turuyaikusilikningnduwursiraheningngisor.Amarga ana pedang sing jaga Raden Bahureksa, dokokke pedang mau yaiku ning jero wetenge Raden Bahureksa. Dewi Lanjar mau tetep bae goda Raden Bahureksa nanging Raden bahu ora tiba opo maneh awake obah. Pas pedange mau tiba nek uwis Dewi Lanjar mau kalah lan tunduk karo Raden Bahureksa.
Sak uwise raja Dewi Lanjar mau kalah, deweke mau ngomong karo Raden bahureksa yen wana Gambiran mau uwis isa dibuka lan bakal gelem kawin karo Raden Bahureksa kanggo nggenepi syarat sing diwenenhi mau. Weruh Dewi Lanjar lan pasukane nggero-nggero kelaranen Raden bahureksa ngerampungake tapane mau, Raden baureksa melas weruh Dewi Lanjar mau kelaranen mangkliye Dewi Lanjar arep di bebasake nganggo syarat gelem bukak Waana gambiran mau. Jebul Dewi Lanjar kuwi utusane Nyai Roro Kidul, amarga Dewi Lanjar mau kalah deweke mangkliye mutuske ora bali ning segara kidul maneh nek uwis Dewi Lanjar jaluk ijin karo Raden Bahureksa ben deweke bisa tetep tinggal ning wilayah iki yaiki ning wilayah laut lor utawa dadai penguasane laut lor.
Akhire Raden Bahureksa setuju, deweke ya ijin maring Nyai Ratu Roro Kidul ya pada bae disetujui, mangkliye deweke tinggal ning laut lor mau. Ning jero laut lor kuwi ana kerajaan utawa semacem keraton sing tembuse ning kali slamaran sing letake mau pedek karo pantai slamaran, kaline mau malune mili ngalor langsung tembuse pantai Slamaran. gara-gara kejadian mau daerah sing uwis bisa apik dibabat karo Raden Bahureksa mau diarani daerah PEKALONGAN.
Sak uwise kerajaan Mataram runtuk Raden Bahureksa ilang kadek daerah kuwi, nanging Raden Bahureksa kuwi uwis ninggali kabebasan koka Pekalongan saka siluman lan saka penjajahan para Belanda sing mbiyen nguwasani ning daerah pesisir segara lor. Nanging para siluman mau iku balik maneh marang daerah kui mau merga Raden Bahureksa wis ninggal. Nganti saiki daerah iku terkenal karo sejarahe tapa kalong sing Raden Bahureksa lakoni, lan angkere merga akeh para siluman sing balik menyang pangginan kui mau.
Ning daerah kuwi ya akeh kewan lwa utawa kalong, ning daerah Pekalongan nganti saiki terkenal karo sing batike karo panganan khase kuwi yaiku megono, pindang tetel, garang asem karo panganan liyane. Maune kalong-kalong kuwi akeh banget ning Pekalongan tapi saiki kalong-kalong uwis langka amarga uwis diburuni karo menungsa sing ana ning daerah kuwi mau.
Kalong-kalong mau izek akeh yaiku ning ngisor jembatan kali Gambiran karo kali Loji sing tembuse tekan segara lor. Kalong-kalong mau gede-gede seje karo kalong kalong sing biasa amarga kalong-kalong kuwi jarene para warga izek ana sing jelma siluman kalong, amarga siluman kalong mau duweni tugas kanggo jaga kota Pekalongan.
Ing sawijining desa ing Pekalongan ana desa sing arane Lolong.Ning kana ana kali sing tembusane langsung marang laut kidul panggonane Nyai Roro Kidul lan marang laut Lor panggonane Dewi Lanjar, amarga Nyai Roro Kidul lan Dewi Lanjar dikisahke izek due ikatan sedulur. Ing kali kono kaya-kaya panggonan kanggo pertemuan utawa pusat jalur sing arep marang Kraton Segara Kidul utawa Kraton segara Lor.
Nanging awit jaman tambah maju, sejarah kota Pekalongan sing dibebasake saka para siluman lan penjajahan para Belanda iku akeh pada ora dijabani marang kaum-kaum enom Pekalongan. Saiki sing akeh dingertini marang kaum-kaum enom Pekalongan nanging angkere laut-laut ning pesisir lor. DewiLanjar sing dadi panguasane Laut Lor diarani seneng golet tumbal saka manungsa sing njaluk pesugihan marang Laut Lor.

0 Responses

Posting Komentar